Klimaattop

Door Eelco - Boeddhistisch Dagblad

‘Hoe laat vertrekken we vrijdag?’

‘We moeten om 7 uur in Arnhem klaar staan. Met de flycoach zijn we er in drie kwartier. Vanaf negen uur stroomt Unter den Linden vol, dus laten we proberen om half negen bij de Brandenburger Tor te zijn. Pers jij voor opa twee sinaasappels?’

‘Ik zet STOP DE WINNING VAN OLIVIJN EN ANDERE MINERALEN OP MARS op mijn skybeamer.’

‘Dat zijn veel te veel woorden. Die ziet niemand meer tussen de rest.’

‘STOP MIJNBOUW OP MARS dan?’

‘Beter.’

‘Wisten jullie dat het precies vijftig jaar geleden is dat ik met opa mee mocht naar Parijs om te demonstreren?’

‘Met opa??’

Ze denken dat ik bijna niets meer hoor, maar ik hou alles in de gaten. Vooral die nietsnut van een schoonzoon.

‘Ja, met opa. Er was toen die historische klimaattop en hij voelde zich erg verantwoordelijk voor z’n kinderen en voor jullie. Al waren jullie er toen nog niet.’

En die uitvreter met z’n uitgestreken smoelwerk had toen m’n dochter nog niet weggekaapt.

En moeder leefde nog.

Tsja…, laat ik nou maar niet weer met dat verhaal komen over de anti-kernwapendemonstratie in 1981, toen ik op mijn beurt met m’n moeder mee mocht… 

‘Hadden ze toen in Parijs ook al flycars en skybeamers?’

‘Nee, we gingen gewoon met de bus en we hadden spandoeken bij ons. Over de hele wereld gingen mensen de straat op. In New York naar schatting een half miljoen. Ik had mama in Parijs kunnen ontmoeten, maar dat gebeurde jammer genoeg niet.’

Overdrijven is ook een vak. Het waren er vierhonderdduizend. Dat weet die luizebak donders goed. 

‘Zijn toen de World Environment Targets vastgesteld?’

‘Klopt. Opa, kun je het allemaal een beetje volgen of wordt het wat te druk voor je?’

Ik wijs met trillende hand naar m’n theekopje. Dat doe ik voor haar omdat ze graag voor me zorgt. Maar die thee is niet te zuipen. Onder m’n plaid heb ik m’n jenever. Dat is beter werk. De thee laat ik staan. Opa mag alles. Opa weet niet meer wat ie doet. Zo heet het en zo wou ik het maar houden. Ze weten niets van me. Met de afdeling gaan we vrijdag naar Berlijn. We hebben zelf onderhands een echte ouderwetse bus en twee verpleegsters geregeld. Als er eentje van ons dood gaat zetten we ‘m rechtop tussen ons in. Dan hebben we geen gezeur aan de grens.

Ach…die schoonzoon… het is best een aardige vent, maar hij moet wel goed voor m’n dochter zorgen. Anders krijgt ie met mij te maken.