Door Eelco - Boeddhistisch Dagblad
De buitenspiegels van een bus zijn kwetsbaar. Een paar maanden geleden reed ik leeg van garage Arnhem naar het busstation. Onbewust rij je leeg wat ‘losser’. De rotonde richting Velperplein indraaiend reed ik m’n hele rechterbuitenspiegel eraf. Niet een barstje of zo, nee.. helemaal eraf. Na de wasstraat was de spiegel kennelijk door iemand te wijd uit teruggezet. De gemeente had die vlaggenmast trouwens te dicht op de stoeprand geplaatst. En de krappe dienstregeling zet ons sowieso constant onder druk. Kortom, elke denkbare schuld lag buiten mijzelf. Dat begrijpt u. Het gebeurt de meesten van ons overigens zo af en toe, schade rijden. Bedrijfsrisico.
De spiegels van mijn geest zijn zeker niet minder kwetsbaar. Net als in de bus wordt mijn beeld van de werkelijkheid bepaald door de hoek waarin ik zit. Als ik een evenwichtige plek ten opzichte van de buiten- en binnenspiegels inneem mag ik genieten van de schoonheid der verschijnselen en zie ik mijzelf samenvallen met alles. Als de spiegels scherp geslepen zijn en het licht is goed, lijkt zelfs van alles en iedereen iets van boeddhanatuur zichtbaar geworden.
In tijden van melancholie zijn ze echter beslagen, zowel de buitenspiegels als de binnenspiegel. Dan wordt nog maar weinig licht weerspiegeld en het zicht is wazig. En wat er nog te zien is doet er eigenlijk niet meer toe. Onthechting tegen wil en dank.
Tijdens geëxalteerde episodes sneuvelen de spiegels maar al te gauw. Dan komt de wereld, inclusief ikzelf, via een ontregelende caleidoscoop van schots en scheef gerichte spiegelscherven op me af. In die zielsvreemde roes vieren scheppingsdrang en overmoed hoogtij. Ook angsten.
Gedragen en getold door die wisselende stemmingen zoek ik regelmatig naar woorden van Thich Nhat Hanh en Edel Maex, van Armando en Leo Vroman, … Woorden die me helpen m’n spiegels te reinigen of te helen. Ze komen zelf ongespiegeld binnen, omdat ze tot de taal van mijn vriend en lijfarts de Boeddha behoren. Het maakt hem niet uit hoe mijn spiegels erbij hangen. Ik mag zijn wie ik op dat moment ben. Met alles erop en eraan. En eraf. Bedrijfsrisico.…
